Sihirli bir sözdür “Ve Perde”… o an nefesler bile tutulur… Kocaman bir salon, merak içinde bekleyen seyirciler, bin kere o sahneye çıkıp aynı oyunu oynasa da heyecandan kalp atışları hızlanan oyuncular… Hayatınızda bir kez bile böyle bir ortamda bulunduysanız “iflah” olmazsınız artık. Durumu en güzel özetleyen en klişe lafla söylersek: “sahnenin tozu”nu yutmuşsunuzdur artık. İNSAN NEDEN SANATA İHTİYAÇ DUYAR? Garip bir canlı şu insanoğlu… Beslenme, barınma, üreme… vs gibi temel ihtiyaçlarının dışında daha başka şeylere…
"VE PERDE…"